De eerste eeuwen na de grondvesting van Raganorck overheerste op religieus gebied een duidelijk polytheïsme, waarbij een grote hoeveelheid goden, meestal personificaties van natuurverschijnselen, aanbeden werden. De stad kenden zogenaamde Dory'en, priesters en priesteressen die de godsdienstige rituelen, die meestal plaatsvonden op de Stadswallen, leidden. 

Toen rond de 9e eeuw wetenschappers en alchemisten, die voorheen vanwege de macht van de godsdienst alleen in ondergronds verband hadden geopereerd en hun ideeën hadden kunnen verkondigen, openlijk de Revolutie van de Rede (821 R.P. - 853 R.P) aanvoerden, verloor de gevestige "kerk" veel van haar macht. De oprichting van de Tien Torens (866 R.P.) leidde er ten slotte toe dat er in de universiteiten en fora vrij gediscussieerd en gepraat kon worden over religie. Het vertrouwen en geloof in het oude polytheïstische systeem begon op den duur meer en meer aanhang te verliezen en resulteerde uiteindelijk in een openlijke ontzetting van de Dory'en uit hun functie, een dag die, vanwege verschillende uit de hand lopende rellen tussen conservatieve Tien Toren-tegenstanders en progressieven, de geschiedenis in zou gaan als Het Offerfeest aan de Dwaasheid (11 april 868 R.P., jaarlijks nog herdacht met een nationaal feest). Voor en tijdens Het Offerfeest ontvluchtten vele Dory'en de stad.

Het is opvallend dat de machthebbers, koningen en koninginnen van Raganorck nooit enige invloed hebben kunnen uitoefenen op de ontwikkeling of macht van de gevestigde godsdiensten. Religie werd en wordt nog steeds beleden door individuen en de macht van de kerk heeft altijd los gestaan van die van de troonhebbende heersers over de stad. Een aantal keren heeft deze onduidelijke scheiding bijna geleid tot machtsovername van Raganorck door religieuze leiders, priesters of groepen, maar deze kleine opstanden werden meestal op efficiënte wijze de kop in gedrukt door een confrontatie met het koninklijke leger. 

In het begin van de tiende eeuw won de Leer van de Ene God erg aan populariteit. Deze godsdienst, verkondigd door de Zeven Pelgrims die beroemd waren geworden door hun reizen en vele publicaties op filosofisch en religieus gebied, gaat uit van het bestaan van Eén God.

"Ha, jullie vragen hoe de Ene God eruit ziet,' zegt Baldorgon. 'Het is duidelijk dat jullie bekeert willen worden. Baldorgon straalt. 'Het is redelijk simpel, de Ene heeft geen vorm. Hij bestaat gewoon. Soms laat hij zich zien als een oude man, andere keren was hij een jonge vrouw. Soms zelfs een dier.' Zijn kerken zijn nooit groot en zijn eerder schaars ingericht. De beelden die erin staan zijn allen onafgewerkt. Alsof de steen bijna niet aangeraakt is. Ieder die er naar kijkt, ziet iets anders in de beelden.' 

Hij begint rond te wandelen ondertussen met zijn staf op de grond tikkend. 'Zijn Priesters hebben meestal hun eigen meningen en zijn verdraagzaam ten opzichte van andere godsdiensten, maar Hijzelf kan geen andere godsdiensten tolereren evenals de Hoofdpriesters die er ook niets van moeten hebben. Er bestaan twee soorten priesters. Hoofdpriesters bezitten een kerk en gewone priesters reizen rond.' Besluit Baldorgon zijn betoog. ( door Coldrin )

Ter ere van de Ene God werd één van de Tien Torens ingericht als religieus centrum. Het enorme gebouw bood, en biedt, vanwege zijn vele vertrekken, een toevluchtsoord voor velen, mensen die contact zoeken met de God, met elkaar, of hulp bij één van de vele Priesters en Priesteressen. Dit is de plaats waar de Godheid vereert wordt, uit de werken van de Zeven Pelgrims wordt gelezen door de Priesters, wordt gediscussieerd en gezongen. Verspreid door de stad zijn kleinere kerken te vinden en vrije priesters reizen rond en zijn bijna overal te vinden.

De Leer van de Ene God kent echter nog een conservatieve afscheiding die bekend staat om haar anti-monarchistische sympathieën. De aanhangers van deze afscheiding worden de Grauwen of Grijzen genoemd en worden liefst geschuwd en gemeden door de inwoners van Raganorck, aangezien de Grauwen geen geweld of corruptie ongemoeid laten wanneer het aankomt op het verkondigen van hun ideeën. Ze opereren grotendeels ondergronds en schijnen nauwe verbanden te hebben met sommige van de misdaadgilden van de stad.

Naast de aanbidding van de ene God bevinden zich overal in de stad geheime tempels en kapelletjes waar buitensteders hun goden aanbidden. Een van deze godsdiensten is die van de aanhangers van de Oerdraak Randragam.